W tym miejscu umieściłem wspomniany fragment mojej książki, dot. spodni:
http://godnosc.org/ksiazka/bezwst_moda_spodnie_str_227_239.pdf

Polecam go każdemu, kto pragnie żyć zgodnie z Bożym powołaniem, pragnie być szczęśliwy tu, na ziemi, oraz osiągnąć życie wieczne.
więcej na ten temat:
www.godnosc.org
www.godnosc.org/dokumenty

Czy takie twory/niebyty/ mają logiczny sens?
***********************************
Może i nie mają logicznego sensu, ale takie twory/niebyty są!

Same się potworzyły i poprzekształcały na nie wiadomo co. Babochłopy to nie wiadomo co to za twór, czy chłop czy baba. Ni pies ni wydra. A na dodatek obrzydliwość w oczach Boga!

@baran katolicki Drogi Panie, coraz częściej mam takie nieodparte przeczucie, że jednak Pana nick (baran...), to nie przypadek. Pan wybaczy, obym się mylił...
Już Panu wyjaśniam dysonans poznawczy, którego Pan doświadcza, po ujrzeniu zwrotu: kobiecość kobiety.
W potocznym rozumieniu słowo kobieta dotyczy płci metrykalnej, natomiast kobiecość jest pojęciem szerszym, odnosi się do powołania kobiety, czyli bycię tą, która przynosi życie i miłość (jak Matka Najświętsza), w przeciwieństwie do mężczyzny – męskość, to troska o kobietę i jej dziecię (dzieci, jak św. Józef); wówczas mówimy o męskości mężczyzn.
Zarówno kobiety, jak i mężczyźni, nie robią nic, co by sprawiło, iż żyją według powołania przypisanego do ich płci, a wręcz czynią wszystko, aby te powołania (role) zaburzyć, zniszczyć, wyśmiać.
Ma Pan rację, z kobiet nie należy zdzierać spodni (chociaż to nie jest gwałt, bo gwałt jej zadano już wcześniej, okłamując, że w spodniach będzie szczęśliwa), ale na te spodnie należy zakładać suknię: długą, przynajmniej do połowy łydki. To, co kobieta ma pod spódnicą (suknią), nie powinno być przedmiotem dociekań osób postronnych. Ważne, aby jej ciało było tajemnicą dla każdego, poza mężem! Tylko wtedy ma szansę na powrót, najpierw do człowieczeństwa (przywróci wstyd, strażnik godności), a później do kobiecości (nie tylko pozna, ale doświadczy czym jest bycie darem, zamiast bycie udręką). Miłość, to dar z siebie, a bezwstyd jest zaprzeczeniem miłości (1Kor 13,7). Jeszcze nie spotkałem szczęśliwej kobiety, która na co dzień chodzi w spodniach, getrach, mini...

Sławomir Sokołowski Spróbuję nieco panu rozjaśnić moje realistyczne myślenie o "kobiecości kobiety". Z tego co pamiętam to zgadza się pan z realną rzeczywistością, w której wszystko co bytuje, albo jest aktem czystym, albo koniecznie składa się z możności i aktu jako pierwszych i wewnętrznych pierwiastków. Rozumiem "kobietę" jako byt realny, stworzony, który jest złożony z potencji i aktu. W pańskim tworze słownym "kobiecość kobiety" dostrzegam "kobiecość" jako akt a kobietę jako "możność". W dalszym rozumieniu realności "kobiecości kobiety" wychodzi mi, że "kobiecość" jest istnieniem "kobiety" a "kobieta" jest istotą "kobiecości". Takie wnioski wyciągam zgodnie z tomistycznym realizmem gdzie stworzona natura "kobiety" składa się z istoty i istnienia jako z pierwiastków rzeczowo różnych. Czy byłby pan skłonny zgodzić się moim rozumowaniem pańskiej "kobiecości kobiety". Proszę wybaczyć moją dociekliwość i ostrożność w słownej żonglerce, która bezlitośnie zalewa język prosty i gładki.

@baran katolicki Drogi Panie. Kobieta i kobiecość, to coś więcej niż akt i możność - pojęcia ukute przez Arystotelesa. Zachęcam Pana do częstszego kroczenia po ziemi, z rękoma wzniesionymi w górę, a kolanami zgiętymi w modlitwie; i oczywiście - z głową pochyloną...
Pozwoli Pan, że podsunę Panu "moją" definicję kobiecości, którą zawarłem w książce Bezwstydna moda, która zabija młodych i ich marzenia. Piszę tam o kobiecości, której nie da się wyrazić i nią służyć, będąc pozbawionym wstydliwego stroju:

Kobiecość rozumianą, jako:

dar Boga dla świata, bo bez kobiety świat byłby nieczuły na cierpienie,

dar Boga dla mężczyzny, bo bez kobiety mężczyzna rdzewieje i usycha,

dar Boga dla dziecka, bo bez niej maleństwo pozostanie na zawsze zimne i obce.

Kobiecość rozumianą, jako:
skarbnicę miłości,
wzór wrażliwości i wstydliwości,
ostoję cierpliwości i zrozumienia,
wzór przyjaźni i empatii.

Tylko w skromnym stroju, kobieta ustami nie wypowiadając jeszcze nawet słowa, przekazuje bogactwo całemu światu, bogactwo swojej kobiecości, dar miłości i czułości samego Boga.

Strój kobiety ma pomagać innym dostrzec jej powołanie, a nie jej ciało. Jeżeli już inni mają podziwiać kobietę, to niech wychwalają jej czyny, a nie piękną twarz czy, co gorsze, jej nagość!

Mam nadzieję, że ta "definicja" kobiecości, pomoże Panu dostrzec w kobiecie nie tylko żywą istotę, znacznie wykraczającą poza starożytne formuły, ale przede wszystkim - ukochaną córeczkę Tatusia w niebie i jedyną, godną mężczyzny, równą mężczyźnie, najlepszą przyjaciółkę na całe życie, z którą może Pan się zjednoczyć niemal tak mocno, jak Osoby Trójcy Świętej. A owocem tego zjednoczenia i codziennego jednoczenia - miłości - będą wspaniałe dzieci, które - w co nie wątpię - wychowa Pan na wartościowych ludzi, których najważniejszym celem będzie wychwalanie Pana Boga poprzez służenie ludziom.

Sławomir Sokołowski Czy obroni pan logicznymi metodami taki twór słowny jak na przykład "prawdziwość prawdy" ? Czy prawda może być nieprawdziwa? Podobnie jest z tą "kobiecością kobiety". Pojęcia klasyczne słów jakimi się posługujemy mają zasadniczy wpływ na pobudzenie zdrowego rozsądku również w każdej stworzonej kobiecie. To, że dostrzegamy zdeprawowany obraz kobiety jako bardzo dobrze stworzonej bytowości jest tylko zgniłym owocem pomieszania pojęć w naszym spostrzeganiu rzeczywistości. Moim zdaniem niczego nie wskrzeszemy co umarło bez powrotu do klasycznych sformułowań Świętego Tomasza z Akwinu. Bez masowej znajomości katolickiego elementarza jesteśmy skazani na analfabetyzm w świętej i apostolskiej Wierze katolickiej.

Sławomir Sokołowski Nie było by problemu z kobiecymi spodniami gdyby współczesne Katoliczki używały swojego rozumu. Jedyną tarczą na wrogie ideologie/filozofie/ jest zdrowy rozsądek. Jaki ma sens rozczulać się nad leśnym owocem kiedy cale drzewo to dziczka. Kobieta bardziej od mężczyzny narażona jest na deprawujące ciosy diabelskiej machiny. Bez pobudzenia rozumnej logiki wszelkie pobożne życzenia skazane są na niepowodzenie. Nic nie da walenie grochem o ścianę.

@baran katolicki Niestety, ma Pan rację. W XXI wieku już niemal nikt nie używa rozumu. Różnorakim dewiacjom (bo np. ekshibicjonizm jest dewiacją) ulegają zarówno kobiety jak i mężczyźni. Obecnie, argumentacja anty-rozumowa jest tylko w niewielkim zakresie narzędziem zniewolenia. Używa się prostych haseł, odwołuje do niższych instynktów. 99% ludzi ma rozum wyłączony. Ks. prof. Guz powiedział kiedyś, że tylko kilka procent ludzi jest świadomy swojego rozumu, a poniżej procenta go używa. Dlatego, jeżeli chcemy odwrócić trendy, należy również używać argumentów nie tylko rozumowych, ale religijne, psychologiczne, estetyczne...

Sławomir Sokołowski Czy zastanawiał się pan nad stworzonym rozumem kobiety? Czy rozum kobiety różni się od rozumu mężczyzny. Rozum pojmuję jako jedną z trzech władz/zmysłów/ ludzkiego ducha. Ludzka cielesność funkcjonuje używając zmysłowych narzędzi. Rozum to nie to samo co umysł. Umysł zwierzęcy jest pozbawiony rozumu. Umysł zwierzęcy kierowany jest instynktem naturalnym. Umysł człowieka kierowany jest rozumem naturalnym. Czy dostrzega pan sedno problemu i bytową inność jaka jest pomiędzy stworzonym człowiekiem i stworzonym psem? Mądrość jest domeną instynktu czy rozumu?

@baran katolicki Drogi baranie, gdyby rozum kobiety różnił się od rozumu mężczyzny, mielibyśmy np. dwa komplety tablic z przykazaniami: jedne dla mężczyzn, a drugie dla kobiet. Poza tym, jakże kobieta mogłaby urodzić mężczyznę, który byłby bytem wyższej "kategorii"? Nie mówiąc o Matce Najświętszej, która wydała na świat Syna Bożego...
Więc nie ma znaczenia to, czy kobiety i mężczyźni mają jednakowe czy inne rozumy. Ważne jest to, że jesteśmy równi w godności, i że za czyny tak samo odpowiemy przed Panem Bogiem, w przeciwieństwie do zwierząt. Przypominam ponownie, że ta strona jest poświęcona spodniom kobiety, więc Pan, jako istota rozumna, nie powinien skakać "z kwiatka na kwiatek", ale - używając rozumu - dokonać selekcji poruszanej problematyki...

Sławomir Sokołowski Zapytam inaczej. Spodnie są domeną mężczyzny czy kobiety? Jeśli natura/istota i istnienie/ kobiety niczym się nie różni od natury/istoty i istnienia/ mężczyzny to dlaczego akurat kobiecie nie pasują spodnie? Męskie spodnie również mają swoją historię. W średniowieczu tylko niewolnikom zakładano spodnie. Dlaczego kobiecości nie jest do twarzy w spodniach? Proszę skonfrontować spodnie kobiety ze spodniami mężczyzny i poszukać różnicę płciową gatunku ludzkiego.

@baran katolicki Kultura wymaga, aby najpierw odpowiedzieć na pytanie, a później, ewentualnie zadać je samemu. Ja zapytałem się Pana o ubiór Matki Najświętszej, a Pan na nie jeszcze nie odpowiedział...
Ale odpowiem Panu: zarówno wtedy, kiedy Pan Jezus żył na ziemi, jak i obecnie, gdy jest w niebie, Pan Jezus nie używał spodni, a przynajmniej nie jako jedyna część dolnej części ubrania. W czasach Pana Jezusa (gdy był na ziemi), mężczyźni nie używali spodni, jedynie najwyższy kapłan, w pewnych okolicznościach.
Spodnie, jak sama nazwa wskazuje, nie powinny być szatą zewnętrzną, ale wewnętrzną, być pod spodem, a jeżeli są na wierzchu, nie mogą być obcisłe, nie mogą zdradzać tajemnicy!
I niezależnie od mody panującej w danej kulturze, epoce, kraju, ubiór, aby móc go nazwać przyzwoitym, powinien spełniać trzy warunki:
1. Powinien chronić godność osoby! To jest najważniejsze zadanie ubioru. Odkrywanie ciała przed obcymi, a nawet przed współmałżonkiem, ale poza sypialnią, zostało zakazane przez samego Boga, gdy nakazał Adamowi i Ewie założyć odzienie ze skóry – zakrywające całe ciało (Rdz 3,21). Tak więc, wszelka garderoba, ukazująca kształt ciała obcym osobom, co dzisiaj jest regułą – jest poważnym wykroczeniem moralnym, degradującym „pokazującego” i dobrowolnego "oglądacza", "podziwiacza".
2. Ubiór powinien chronić przed warunkami atmosferycznymi. Tego nie komentuję, to jest dla każdego oczywiste.
3. Ubiór powinien podkreślać płeć (ale nie eksponować seksualność). To dlatego czytamy w Pwt 22,5 – o zakazie zakładania ubioru płci przeciwnej! Już z „kilometra” ma być wiadome, czy zbliżająca się osoba jest kobietą czy mężczyzną, ponieważ od tego zależy stan aktywności czy spoczynku mechanizmów, które ostatecznie służą przekazywaniu życia! Nieroztropne traktowanie tego daru prowadzi do nadużyć w dziedzinie seksualnej, a w konsekwencji do największych tragedii ludzkich!
4. Ubiór wskazywał na status społeczny, ale tym się nie będziemy teraz zajmować.
Wracając do Pana rozterek, zarówno kobieta, jak i mężczyna, mają być okryci, ich intymność ma pozostać tajemnicą. Kwestią umowną jest w jaki sposób tę tajemnicę realizuje się w danym czasie, kraju...
Najważniejsze jest, aby ciało – które jest Świątynią Ducha Świętego, a jednocześnie narzędziem miłości i służy do przekazywania życia, pozostało w wielkiej czci, aby nie było profanowane, co dzisiaj nie tylko jest „normą”, ale wydaje się, że eksponowanie ciała, szczególnie kobiecego, staje się najważniejszą wartością dla współczesnego człowieka.

Sławomir Sokołowski Zewnętrzny strój ciała w gruncie rzeczy jest zależny od mentalności konkretnego człowieka. Wszystko co pan pisze o spodniach ma swoją rację bytu tylko w klasycznie pojmowanej rzeczywistości. Niestety doczekaliśmy czasów nierealistycznych gdzie prawda zmieszana jest z kłamstwem, dobro ze złem a piękno zostało połączone z awangardą brzydoty. Dzisiaj płeć człowieka jest pojmowana jako subiektywny wybór konkretnego umysłu. Współczesna kobieta już przestała być realnym bytem a stała się osobistym wyborem na poziomie psychiki a nie natury. Doceniam pana troskę o katolicką kulturę ubioru nowoczesnej kobiety lecz jednocześnie mam zasadnicze obawy co do wyboru metody walki o przywrócenie klasycznej mentalności w głowach płci pięknej wiary katolickiej. W moim przekonaniu tylko dotarcie do kobiecego rozumu ochrzczonego w świętej i apostolskiej Wierze katolickiej ma szansę na powrót do standardów Bożego stylu/ładu/.

@baran katolicki Ja poprzestaję nie tylko na tradycyjnych wartościach, ale i na tradycyjnej formie. A to, że niemal osamotniona walka z potężną siłą wroga nie rokuje szansy na "wygraną" po tej stronie, nie ma dla mnie znaczenia; robię swoje... Ważne jest, aby chociaż jeden (jedna) się nawrócił. Oczywiście im więcej, tym lepiej. Jeżeli Pan potrafi inaczej, ale skutecznie przywracać wstydliwość, to gratuluję. Ważne jest, abyśmy nie strzelali sobie do własnej bramki...

@szara Wprawdzie lepiej jest talent zakopać w ziemi, niż talent sprzedać, a za pieniądze nająć żołnierzy i zabijać ludzi. Jednak za zakopanie talentu w ziemi (nie czynię zła, ale i nie rozwijam talentu, nie żyję według powołania) - idzie się do piekła! Spódnica jest niezbędnym narzędziem realizowania powołania do kobiecości oraz niezbędnym warunkiem zachowania wstydliwości - strażnika człowieczeńśtwa! Nie chodzi o to, aby wybierać pomiędzy marną spódnicą, a przyzwoitymi spodniami, ponieważ mamy dokonywać dobrych wyborów, a nie tylko "piłatowe". Poza tym kobiece spodnie nigdy nie będą przyzwoite, ponieważ ich celem jest właśnie nieprzyzwoitość. To nasza miara już się bardzo zdegradowała!