Na moje wywody bracie to i zadnej psychologii nie trzeba wystarczy obserwacja.Zasmucę ciebie jedynie ze po prostu kazdy twoj wpis, kazda twoja "zadziornosc portalowa" zdradza ciebie jako niedojrzalego osobnika i z problemami z czystoscia.I radosna wiadomosc, nie potzreba ci psychologa ale dobrego ksiedza, jaki zajmie sie twoją duchowoscia a przy okazji seksualnoscia.Amen

ode mnie zaś" nie rób z religii odskoczni od problemu i ucieczki w" inne " klimaty zagubisz sie bowiem juz nie tylko na jednej drodze psychicznej ale i nie uciagniesz duchowej.

cyt SP. L.Kaczyński :
Wiemy świetnie, że dziś Gruzja, jutro Ukraina, pojutrze Państwa Bałtyckie, a później może i czas na mój kraj, na Polskę! Byliśmy głęboko przekonani, że przynależność do NATO i Unii zakończy okres rosyjskich apetytów. Okazało się, że nie, że to błąd
- mówił w sierpniu 2008 roku śp. Lech Kaczyński, przemawiając na demonstracji w Tbilisi.
Z dzisiejszej perspektywy widać dobrze, jak słuszne były to słowa. Prezydent Lech Kaczyński organizując podróż prezydentów państw Europy Środkowej nie tylko zatrzymał rosyjskie czołgi, które szły na Tbilisi. Pokazał również, że dobrze ocenia naturę rosyjskiego państwa i polityki prowadzonej przez Kreml. Polityki, którą polskastrona powinna oceniać chłodno i bez zachwytów, która powinna wywoływać choćby polski krytycyzm.
Gdzie, a może kiedy dziś jesteśmy?
Gruzja już jest w orbicie działań rosyjskich. Po wojnie w Gruzji udało się zastraszyć Gruzinów i wepchnąć kraj na tor prorosyjski. Choć Rosjanie nie zdobyli Tbilisi czołgami, zdobyli ją politycznie. W kraju prozachodni prezydent odszedł w niesławie, a doniesienia o jego grzechach wymuszano m.in. torturami, o czym mówił niedawno były premier kraju. Dziś więc już było. Gruzja jest włączona w orbitę rosyjskiej dominacji.
Wydaje się, że na naszych oczach Rosji udaje się również wchłonąć Ukrainę. Coraz więcej świadczy o tym, że działania Kremla i opieszałość Unii zakończą się sukcesem Rosji, czyli wzmocnieniem współpracy na linii Kijów-Moskwa. Jeśli do tego dojdzie to będzie sukces polityki Rosji, która bez Ukrainy nie może myśleć o potędze i rozbudowywaniu strefy wpływów w Europie Środkowej. Obecna walka o Ukrainę jest faktem, a Moskwa również na tym odcinku może zanotować spory sukces, umacniając swoją pozycję. Dominacja nad tym krajem umożliwi Rosji realizowanie kolejnych etapów polityki imperialistycznej w Europie.
Kolejny odcinek tej polityki już został zarysowany. Doniesienia o rozmieszczeniu w Obwodzie Kaliningradzkim rakiet Iskander nie zostały twardo zdementowane przez Władimira Putina. Co więcej, rosyjski minister Szojgu mówił, że Rosja może stawiać rakiety, gdzie się jej podoba. Wydaje się więc, że kierunek dalszych działań rosyjskich jest jasny. Montaż Iskanderów w Obwodzie Kaliningradzkim oraz przeniesienie myśliwców na Białoruś musi niepokoić Polskę, bowiem buduje możliwość oddziaływania wojskowego i politycznego na nasz kraj i opinię publiczną. Jednak równie wielki niepokój powinien występować w republikach nadbałtyckich. Rosja dzięki instalacjom w Obwodzie Kaliningradzkim oraz terytorium białoruskim będzie w stanie odciąć, a przynajmniej stworzyć taką groźbę, kraje nadbałtyckie od Unii Europejskiej. Obstawienie przez Rosję najważniejszego połączenia lądowego między Polską a Litwą daje Rosji silny nacisk również na kraje nadbałtyckie.
Patrząc na kolejne ruchy i decyzje rosyjskie widać spójną politykę rozszerzania strefy wpływów w Europie Środkowej. I tę politykę Kreml realizuje wedle scenariusza, który przejrzał w 2008 roku śp. Lech Kaczyński.
Gdzie dziś jesteśmy? Gruzja wzięta, Ukraina niemal też, po kraje Nadbałtyckie Rosjanie zaczynają sięgać. Czyli – odnosząc się do przemówienia śp. Lecha Kaczyńskiego – Rosjaniedługo za swój cel weźmie Polskę. Jesteśmy na to gotowi?
W debacie o przyczynach tragedii smoleńskiej wiele osób wskazuje, że Rosjanie od czasu wyprawy Lecha Kaczyńskiego do Gruzji mieli motyw, by polskiego prezydenta nienawidzić.
Po raz pierwszy od dłuższego czasu nasi sąsiedzi z północy, dla nas także z północy, ze wschodu, pokazali twarz, którą znamy od setek lat. Ci sąsiedzi uważają, że narody wokół nich powinny im podlegać. My mówimy nie! Ten kraj to Rosja. Ten kraj uważa, że dawne czasy upadłego, niecałe 20 lat temu, imperium wracają. Że znów dominacja będzie cechą tego regionu. Otóż nie będzie. Te czasy się skończyły raz na zawsze. Nie na dwadzieścia, trzydzieści, czy pięćdziesiąt lat! Wszyscy w tym samym okresie, lub w okresach nieco innych poznaliśmy tą dominację. To nieszczęście dla całej Europy. To łamanie ludzkich charakterów, to narzucanie obcego ustroju, to narzucanie obcego języka. Ale czym się różni sytuacja dzisiaj od tej sprzed wielu lat?
- mówił bez ogródek śp. Lech Kaczyński.
Fakt, że Prezydent Polski dobrze oceniał plany rosyjskiej działalności w Europie i publicznie o nich mówił musiał wzmacniać tę nienawiść.

"Ameryce nic nie grozi, jest daleko. A kraje wschodnioeuropejskie same wystawiają się na pełne unicestwienie. I winne będą tylko one, bo my nie możemy dopuścić do tego, aby z ich terytorium były wystrzeliwane rakiety i startowały samoloty w kierunku Rosji" - powiedział Zyrinowski.

Bardzo dobrze powiedział.Jak w Tibilisi Kaczyński mówił o jednosci Państw Nadbałtyckich to mózgozrylce się z niego smiali i szydzili ze idiota.
Kretyni z Wiejskiej jakich okrzyknięto "guru" zaprzyjaznic sie chciały z Ameryką coz za idiotyzm, ale na miarę tego rządu.
Mało tego ze rządu sprzedawczyków to i kretynów.

ku pamięci :

www.youtube.com/watch

jutro rocznica tego wystapienia i zakonczenia Gruzijskich 5 dni wojny

najmodniejszy w tym sezonie drelich, calkowicie aseksualny i na kazdą okazję w przebogatej gamie kolorystycznej

static.multipino.pl/photoOffer/p/440160_p.jpg

Banalna historia, jakich wiele. Zaczęło się od drobiazgu. Przy śniadaniu zauważyła, że założył sobie jej białe skarpetki, więc zareagowała ostro i zdecydowanie, żądając natychmiastowego ich zwrotu. Udał, że nie słyszy. Było wcześnie rano, byłem zaspany i na dodatek bolała mnie głowa -w kiepskim stylu będzie później tłumaczył. Ale ona nie ustąpiła. Rozdrażniona dodatkowo jego obojętnością coraz bardziej podnosiła głos i ponawiała żądanie, każdorazowo wbijając mu jakąś złośliwą szpilę. Istna karykatura hiszpańskiej corridy: ospały, nieruchomy byk i tańczący koło niego żeński torreador w szlafroku. Nie pamięta, kiedy zamachnął się ręką. Właściwie był to odruch bezwarunkowy, podobny do opędzania się od złośliwej muchy lub komara. Na nieszczęście trafił ją prosto w twarz, na tyle mocno, że zachwiała się i osunęła na podłogę. Kiedy wstała, nie powiedziała już ani słowa. Ubrała się i wyszła z domu. Zgłosiła pobicie na policję, co też zostało skrupulatnie udokumentowane. Od tamtej pory nie rozmawiają z sobą. On ma do niej pretensje o wszczęcie przeciwko niemu postępowania karnego, ona o wszystko inne.